حضرت آدم ﵇

پیدایش انسان

بیان خلقت زمین و آسمانها اینگونه است. در ابتدا زمانیکه ﷲ ﷻ زمین و آسمانها را خلق کرد، بته ها و نباتات بر زمین نروییده بودند، چون تا آن زمان ﷲ ﷻ بالای زمین باران نبارانده بود و نه برای کشت کردن بر زمین انسانی موجود بود، بلکه آب از زیر زمین بلند میشد و به زمین آب میداد. خداوند ﷻ انسان را به این ترتیب خلق کرد: نخست از خاک شکل انسان را ساخت. سپس روح خود را در بینی اش دمید. با این کار انسان مخلوق زنده شد.

ﷲ ﷻ به طرف شرق در منطقۀ «عدن» یک باغ را ساخت و مخلوق خود آدم را در آن جابجا کرد. ﷲ ﷻ در این باغ قسم – قسم درختان زیبا رویاند، که میوه های خوشمزه میگرفت. در میان باغ دو درخت خاص را رویاند، که یکی آن درخت حیات و دیگرش درخت شناخت خوب و بد بود.

از منطقۀ عدن یک دریا جاری بود، که این باغ را آبیاری میکرد. این دریا به چهار شاخه تقسیم شده بود. شاخۀ اول آن «پیشون» نام داشت، که از منطقۀ «حویله» میگذشت، جایی که طلا موجود بود. طلای آن منطقه خالص بود. در آنجا گُند خوشبو و سنگهای عقیق سلیمانی نیز موجود بود. نام شاخۀ دوم «جیحون» بود، که از منطقۀ کوش میگذشت. نام شاخۀ سوم «دجله» بود که از شرق منطقۀ آشور میگذشت. شاخۀ چهارمش «فَرات» نام داشت.

خلاصه اینکه ﷲ ﷻ آدم ﵇ را در باغ جابجا کرد، تا وی ﵇ آنرا پرورش و نگهداری بکند. سپس خداوند ﷻ فرمود: میوۀ هر درخت این باغ را خورده میتوانی، جز درخت شناخت خوب و بد. اگر میوۀ آن درخت را خوردی، پس همان روز در نصیب تو مرگ نوشته خواهد شد.

بعد از آن ﷲ ﷻ فرمود: خوب نیست که آدم تنها باشد. پس برای او یک همراه مناسب پیدا میکنم. به این خاطر تمام حیوانات زمینی و پرنده گان هوا را که از خاک خلق کرده بود، نزد آدم ﵇ حاضر کرد، تا او ﵇ ببیند و بالای شان نام بگذارد. او ﵇ که بالای هر کدام نام میگذاشت، همان نامش میشد. آدم ﵇ بالای تمام مواشی، پرنده گان و حیوانات وحشی نام گذاشت، اما از جملۀ این حیوانات یکی هم برای همراهی وی ﵇ مناسب نبود.

سپس ﷲ ﷻ آدم ﵇ را به یک خواب عمیق فرو برد. از تن وی ﵇ یک قبرغه کشید و جای قبرغۀ خالی را پیوند کرد. از این قبرغه زن را ساخت و پیشروی آدم ﵇ حاضرش کرد. با دیدن این زن، آدم ﵇ گفت: این مانند استخوانهای من استخوان و مانند گوشت من گوشت دارد! به این «زن» گفته خواهد شد، چونکه از بدن مرد ساخته شده است. * (به همین خاطر است که مرد از پدر و مادر خود به خانمش مایل و همراهش وصل میشود و آنها یک وجود شمرده میشوند.)

آدم ﵇ و خانمش هر دو کاملاً برهنه بودند، اما با وجود آن احساس شرم نمیکردند.

*در لسان عبری نام (مرد) و نام (زن) باهم مشابهت دارد. به مرد (ایش) گفته میشود و به زن (ایشا). پس به اساس اینکه زن از بدن مرد ساخته شده بابا آدم ﵇ نخستین زن را (ایشا) نامید.