حضرت آدم ﵇
آغاز دنیا
در آغاز ﷲ ﷻ زمین و آسمانها را خلق کرد. در آن وقت بر روی زمین حالات برای زنده گی سازگار نبود و هیچ موجود زنده هم نبود. چهار طرف بالای آب عمیق، تاریکی بود، ولی روح ﷲ ﷻ بالایش حاضر و ناظر بود. خداوند ﷻ فرمود: روشنی به میان بیاید! و روشنی به وجود آمد. روشنی مورد پسند ﷲ ﷻ قرار گرفت. سپس روشنی و تاریکی را از هم جدا ساخت، تا هر کدام در وقت مقرر خود باشد. نام هنگام روشنی را «روز» و نام هنگام تاریکی را «شب» نهاد. شب شد و سپس صبح شد و روز نخست به پایان رسید.
در روز دوم خداوند ﷻ فرمود: یک فضا در بین آب ایجاد شود، تا آب به دو حصه تقسیم شود!
به این ترتیب فضا را ایجاد نمود و آب به دو حصه تقسیم شد. یک حصه را بالا و حصۀ دوم را پایان جمع کرد. فضای بین دو حصۀ آب را «آسمان» نامید. شب شد و سپس صبح شد و روز دوم نیز به پایان رسید.
در روز سوم خداوند ﷻ فرمود: زیر آسمان آب جمع شود، تا خشکه آشکار شود! و همینطور شد. نام این خشکه را «زمین» نهاد و آب جمع شده را «بحر» نامید. تمام این خلقت مورد پسندش قرار گرفت. سپس فرمود: در زمین قسم – قسم بته های دانه دار و درختان میوه دار برویند، تا هر کدامش نوع خود را پیدا کند! و همینطور شد. در زمین چنان بته های دانه دار و درختان میوه دار روییدند، که هر کدامش نوع خود را پیدا میکرد. این هم مورد پسند خداوند ﷻ قرار گرفت.شب شد، سپس صبح شد و به همین ترتیب روز سوم هم به پایان رسید.
به روز چهارم ﷲ ﷻ فرمود: در آسمان اجسام درخشنده پیدا شوند، تا شب و روز را از هم جدا کنند، بالای زمین روشنی بیندازند و برای فصلها، روزها و سالها نشانه ها بگردند و همینطور شد. به حکم خداوند ﷻ دو جسم بزرگ درخشنده به وجود آمدند: آفتاب که از طرف روز روشنی تیز میدهد و مهتاب که از طرف شب روشنی ضعیف میدهد. علاوه بر آن، ستاره ها را نیز خلق کرد. در آسمان تمام این اجسام درخشنده را مقرر کرد، تا در شب و روز به زمین روشنی بدهند و میان روشنی و تاریکی فرق کننده باشند. این هم مورد پسند خداوند ﷻ قرار گرفت. شب شد، سپس صبح شد و به این صورت روز چهارم نیز به پایان رسید.
به روز پنجم خداوند ﷻ فرمود: در آب قسم – قسم مخلوقات پیدا شوند و در هوا پرنده گان گوناگون خلق شوند!
به این ترتیب خداوند ﷻ تمام مخلوقات بزرگ و کوچک در آب را خلق کرد. همینطور هر نوع پرنده را هم خلق کرد. این خلقت نیز مورد پسندش قرار گرفت. پس برای تکثیر شدن این همه مخلوقات به آنان نعمت زاییدن را عطا کرد و فرمود: شما تولید مثل کنید و زیاد شوید. به مخلوقات آب فرمود: در آب نشر شوید، تا آب از شما مملو شود. همینگونه به پرنده گان نیز فرمود: در زمین بیشتر و نشر شوید. شب شد، سپس صبح شد و روز پنجم نیز به پایان رسید.
به روز ششم خداوند ﷻ فرمود: در زمین قسم – قسم حیوانات خلق شوند: مواشی، خزنده گان و دیگر حیوانات وحشی که هر کدامش نوع خود را به دنیا بیاورد! و همینطور شد. به این ترتیب خداوند ﷻ هر نوع حیوانی که بالای زمین گشت و گذار میکند را خلق کرد و این نیز مورد پسندش قرار گرفت.
سپس ارادۀ خلق کردن انسان را کرد و فرمود: انسان طوری به وجود بیاید، که نمایانگر صفات ما باشد و مخلوقات بحری، هوایی و زمینی را تابع خود کند!
به این ترتیب خداوند ﷻ انسان را آفرید، تا صفات الهی را منعکس کند. نر و زن را پیدا کرد. به آنها نعمت زاییدن را عطا کرد و برای شان فرمود: شما تولید مثل کنید و بیشتر شوید، تا اولاد تان در تمام دنیا منتشر شوند. تمام زمین را در تسلط خود بیاورید و مخلوقات بحری، هوایی و زمینی را تابع خود کنید.
سپس خداوند ﷻ به انسان فرمود: من تمام بته های دانه دار و درختان میوه دار را برای خوراک در اختیار تان میدهم و تمام بته ها را به حیوانات زمینی، پرنده گان و خزنده گان میبخشم.
در این وقت خداوند ﷻ تمام خلقت خود را از نظر تیر کرد و بسیار مورد پسندش قرار گرفت. شب شد، سپس صبح شد و اینگونه، روز ششم نیز به پایان رسید.
به این ترتیب خداوند ﷻ کار خلقت آسمانها، زمین و تمام مخلوقات موجود در آن را تکمیل کرد. پس روز هفتم را مبارک و پاک دانست، چونکه در این روز از کارهای خلقت فراغت اختیار کرده بود.