حضرت موسی ﵇

وصیت اخیر موسی ﵇ به بنی اسرائیل

بعد از شکست سیحون و عوج در سال چهلم هجرت از مصر، به تاریخ اول ماه یازدهم موسی ﵇ به بنی اسرائیل تمام آن حرفها را گفت که ﷲ ﷻ به وی در بارۀ آنها فرموده بود.

موسی ﵇ فرمود: آن احکام و قوانینی که رب من ﷲ ﷻ برایم داده بود، برای شما رسانده ام، تا بعد از داخل شدن و تحت تسلط آوردن سرزمین وعده شده بالای خود عملی کنید. متوجه باشید که این قوانین را به جدیت مراعت کنید، تا اقوام دیگر هوشیاری و دانایی تان را ببینند. زمانیکه اقوام دیگر در بارۀ این قوانین بشنوند، پس خواهند گفت، که این قوم بزرگ چقدر دانا و هوشیار است! هیچ قوم دیگر، اگر بسیار قوم بزرگ هم باشد، مانند رب ما ﷲ ﷻ، معبودی با خود ندارد. ما که ازش تقاضا کنیم، ﷲ ﷻ برای ما حاضر میباشد، که تقاضای ما را برآورده کند. چنین قوانین و احکام خوب و با انصاف را که من امروز به شما داده ام، هیچ قوم دیگر ندارد، اگر هر قدر بزرگ هم باشد! متوجه باشید، آن چیزها را هرگز فراموش نکنید که با چشمان خود دیده اید. این خاطرات را تا اخیر زنده گی در قلب تان محکم نگهدارید و آنرا به اولاد و نواسه های تان یاد بدهید. آن روز را به یاد داشته باشید، که نزد کوه سینا مقابل رب خود ﷲ ﷻ ایستاده بودید و ﷲ ﷻ برایم فرمود: قوم را جمع کن. من کلام خود را برای شان میشنوانم، تا آنها تا اخیر زنده گی از من ترس داشته باشند و این ترس را به اولاد خود نیز یاد دهند.

سپس شما نزدیک شدید و در دامنۀ کوه ایستاد شدید. بالای کوه ابر سیاه پایین شده بود، که تاریکی افگنده بود. از کوه بسوی آسمان شعله های آتش بلند میشد و ﷲ ﷻ از بین آتش همراه تان همکلام شد. شما سخنانش را میشنیدید، اما شکلش را نمیدیدید. فقط یک صدا بود. ﷲ ﷻ با شما عهد و پیمان بست و برای تان فرمود: شما شرایط این عهد و پیمان را نگهدارید. سپس آن ده حکم را بالای دو تختۀ سنگی حک کرد. آن وقت ﷲ ﷻ برایم حکم کرد، که من برای تان تمام احکام و قوانین را یاد بدهم، تا بعد از داخل شدن و تحت تسلط آوردن زمین وعده شده آنرا بالای خود عملی کنید.

سپس ﷲ ﷻ فرمود: قوانین مرا مراعت کنید و احکام مرا بجا و عملی کنید! سپس در زمین وعده شده در امان خواهید بود. زمین حاصلات فراوان برای تان خواهد داد، که شکم سیر خوراک خواهید کرد و زنده گی تان در امان خواهد بود. به یاد داشته باشید زمین خود را به گروی داده میتوانید، اما آنرا فروخته نمیتوانید، چون این زمین ملکیت من است و برای شما منحیث امانت داده ام.

ای قوم من بنی اسرائیل، بشنوید! متوجه باشید که این احکام را بجا کنید. سپس زنده گی خیر خواهید داشت و در آن سرزمین که شیر و عسل فراوان است، نفوس تان زیاد خواهد شد، طوریکه این وعده را رب شما ﷲ ﷻ با نیاکان تان کرده بود.

رب ما ﷲ ﷻ است و ﷲ ﷻ یکی است. شما با رب خود ﷲ ﷻ با تمام قلب، تمام وجود و تمام طاقت محبت بورزید. این احکام را که امروز برای تان میدهم، در قلبهای تان نقش کنید. برای اولاد تان نیز یاد دهید و در هر حالت زنده گی، اگر در خانه نشسته اید، اگر در راه میگردید، اگر میخوابید و یا برمیخیزید، پس همیش این قوانین بر زبانهای تان باشد. به خاطر یاد آوری، این احکام را بالای دستان و پیشانی های تان ببندید. بر روی چوکات دروازه های خانه ها و شهرهای تان نیز نوشته کنید.

موسی ﵇ تمام احکام شرعی را در یک کتاب نوشت و بعد به امامان قبیلۀ لاوی که نگهبانان صندوق عهد بودند، فرمود: این کتاب شریعت را با صندوق عهد بگذارید، تا آنجا بر خلاف بنی اسرائیل شاهد باشد، زیرا من میفهمم که شما مردم سرکش و سرزور هستید. اگر در هنگام زنده بودن من از ﷲ ﷻ سرکشی میکنید، پس بعد از مرگم چی کارها خواهید کرد؟

حال بزرگان و رهبران قبایل تان را جمع کنید. تمام این سخنان را به گوشهای آنها خواهم رساند و آسمان و زمین را شاهد خواهم گرفت، زیرا من میفهمم که بعد از مرگم فاسد خواهید شد و از آن راه رو خواهید گشتاند که شما را بر آن مأمور ساخته ام. در روزهای آینده بالای تان عذاب خواهد آمد، چون شما به آن کارها دست خواهید زد که ﷲ ﷻ ازش نفرت دارد و با دستان خود بت خواهید ساخت و غضب ﷲ ﷻ را بسوی خود طلب خواهید کرد.

طوریکه ﷲ ﷻ به خواست خود بالای شما نظر لطف کرد و نفوس تان را بیشتر ساخت، همینگونه به خواست خود تباه و برباد تان نیز خواهد کرد. در این زمین که حال داخل میشوید و در تسلط خود می آورید، ریشه کن خواهید شد. ﷲ ﷻ شما را چنان بی خانه خواهد ساخت که از یک سر تا سر دیگر زمین پراگنده خواهید شد. آنجا عبادت چنان معبودان ساخته شده از سنگ و چوب را آغاز خواهید کرد که نه شما و نه پدران و نیاکان تان میشناختند. میان آن اقوام نه سکون خواهید داشت و نه جایی برای پا گذاشتن. ﷲ ﷻ در دلهای تان ترس، مأیوسی و ناامیدی خواهد انداخت. زنده گی تان همیشه در خطر خواهد بود. شب و روز را در ترس سپری خواهید کرد و هیچ تضمین زنده گی تان را نخواهید داشت.