حضرت ابراهیم ﵇

اِبرام ﵇ و لوط ﵇ از هم جدا میشوند

اِبرام ﵇ با خانم، برادرزاده اش لوط ﵇ و تمام مال و دارایی خود دوباره بسوی کنعان جنوبی کوچید. از کنعان جنوبی دوباره کوچ بار نمود و آهسته – آهسته میرفت، تا در بین بیت ئیل و عای به جایی رسید، که قبلاً در آنجا خیمه زده بود و جایی برای تقدیم قربانی ساخته بود. در آنجا یک بار دیگر عبادت ﷲ ﷻ را ادا نمود.

در آن زمان اِبرام ﵇ بسیار سرمایه دار بود. بسیار مواشی، نقره و طلا داشت. در حین حال لوط ﵇ نیز بسیار گوسفندان، بزها و گاوها داشت. اعضای خانواده و نوکرانش هم زیاد شده بودند. در آن زمان اقوام کنعانی و پَرزی نیز در آن سرزمین زنده گی میکردند. پس در چراگاه های آنجا علف فراوان باقی نماند، که چارۀ تمام حیوانات و مواشی به آن شود. از این رو جنجال میان چوپانان اِبرام ﵇ و لوط ﵇ بوجود آمد. اِبرام ﵇ به لوط ﵇ گفت: پسرم! ما با هم خویشاوند هستیم. این خوب نیست، که در بین ما و یا چوپانان ما جنگ و جنجال به میان آید. زمین زیادی در پیشروی ماست. پس بهتر این خواهد بود، که از هم جدا شویم. هر قسمت زمین را که خوش داری، به خود انتخاب کن. اگر زمین شرقی را دوست داری، پس آنرا به خود انتخاب کن و من به زمین غربی خواهم رفت. اگر زمین غربی را دوست داری، پس من به زمین شرقی خواهم رفت.

وقتیکه لوط ﵇ به زمین نظر انداخت، دید که زمین اطراف دریای اُردن تا قریۀ صوغر بسیار زمین آب دار است. چنین سرسبز به نظرش آمد، مانند باغ عدن یا زمینهای سرسبز مصر. پس لوط ﵇ در مشرق، زمین چهار اطراف دریای اُردن را انتخاب کرد و طرف آن حرکت کرد. به این ترتیب اِبرام ﵇ و لوط ﵇ از هم جدا شدند.

اِبرام ﵇ در کنعان ماند، در حالیکه لوط ﵇ به طرف زمین اطراف دریای اُردن رفت و از یک جا به جای دیگر کوچ میکرد، تا به شهر سدوم رسید و در آنجا سکونت اختیار کرد. مردم سدوم نزد ﷲ ﷻ بسیار فاسق و بدعمل بودند.

بعد از آن که لوط ﵇ از اِبرام ﵇ جدا شد، ﷲ ﷻ به اِبرام ﵇ فرمود: طرف شمال، جنوب، شرق و غرب ببین. تمام این زمین که به نظرت می آید، برای همیش به تو و نسلت میدهم. نسل ترا آنقدر زیاد خواهم کرد، که مانند خاک زمین فراتر از حساب باشد. حال در تمام این زمین بگرد. من آنرا برایت بخشیده ام.

اِبرام ﵇ هم خیمه ها را جمع کرد و در حبرون در اطراف آن درختان بلوط مسکن گزین شد، که ملکیت مردی به نام مَمری بود و در آنجا نیز جایی برای تقدیم قربانی به ﷲ ﷻ ساخت.