حضرت آدم ﵇

نسل قابیل

قابیل که با زن خود یکجا شد، زنش حامله شد و یک پسر به دنیا آورد. نامش را خنوخ گذاشت. قابیل یک شهر را بنا کرد و نام پسر خود خنوخ را بالایش گذاشت. خنوخ یک پسر داشت، که نامش یَرد بود. پسر یَرد محویائیل، و پسر محویائیل مَتوشالح و پسر مَتوشالح لامِک بود. لامِک دو زن گرفت، که نام یکی اش عَدا و دیگرش صِلا بود. عَدا یک پسر به دنیا آورد و نامش را یابال گذاشت. یابال شخص نخست بود، که در خیمه زنده گی میکرد و مالداری میکرد. برادر وی یوبال نخستین شخصی بود، که آلۀ چنگ و توله را مینواخت. زن دیگر لامک، صِلا نیز یک پسر به دنیا آورد و نامش را توبال قابیل گذاشت. وی از برونز و آهن سامان آلات میساخت.

یک روز لامک با تکبر به خانمهای خود گفت: ای عَدا و صِلا، حرف مرا بشنوید و خوب گوش بگیرید! اگر کدام شخص مرا زخمی کرد و یا کدام پسر جوان بالایم حمله کرد، او را خواهم کشت! اگر جزای کشتن قابیل هفت برابر بیشتر و بدتر است، پس جزای کشتن من هفتاد و هفت برابر بیشتر و بدتر خواهد بود!

به همین ترتیب نسل بی بی حوا و آدم ﵇ رو به افزایش بود، ولی با وجود این، اخلاق انسانی رو به پستی بود.