حضرت موسی ﵇

تجلیل عید پناه و عذاب کشته شدن پسران نخست مصریان

قبل از بیرون شدن بنی اسرائیل از مصر ﷲ ﷻ به موسی و هارون ﵇ فرمود: از این به بعد، این ماه برای شما بنی اسرائیل ماه نخست سال میباشد. پس به تمام بنی اسرائیل این حکم را برسانید: به تاریخ دهم همین ماه هر خانواده یک بره یا بزغاله برای قربانی بگیرد. اگر تعداد اعضای کدام خانواده کم باشد، پس با یک خانوادۀ دیگر شریک شود. بره یا بزغاله باید به اندازه یی باشد که گوشتش به تمام اعضای خانواده برسد. این بره یا بزغاله باید نر، یک ساله و بی عیب باشد. هر خانواده بره یا بزغالۀ خود را تا روز چهاردهم همین ماه نگه کند. به همین روز هنگام غروب آفتاب تمام بنی اسرائیل این بره یا بزغالۀ خود را حلال کنند. سپس هر خانواده از این خون کمی بگیرند و آنرا به تیر بالا و دو طرف چهارچوکات دروازۀ خانه بپاشند. به همین شب این گوشت قربانی را بر سر آتش کباب کنند، آنرا با نان فطیر و سبزی های تلخ بخورند. گوشت را خام و یا در آب پخته شده نخورند، بلکه تمام گوشت را با سر، پاها و اعضای درونی بر سر آتش کباب کنند و تمامش را تا صبح همین شب بخورند. اگر کدام حصه یی از آن باقی ماند، آنرا در آتش بسوزانند. قبل از خوردن باید هر کس برای سفر کمربسته باشد، چپلی بر پا بکند و عصای خود را در دست بگیرد. سپس با عجله خوراک کند. این عید پناه است که برای من ادا میشود. به همین شب من بالای مصر نظر قهر و عذاب خواهم کرد و تمام پسران نخست مصریان و نر چوچه های نخست مواشی شان را خواهم کشت. با این کار، من با خدایان مصر حساب و کتاب خواهم کرد. من خدای یگانه ﷲ هستم. کدام خونی که شما بنی اسرائیل بالای چهارچوکات دروازۀ خود پاشیده اید، این یک علامه خواهد بود. با دیدن این خون اعضای آن خانواده را در پناه خود نگهمیدارم و از این میگذرم، که بالای اشخاص مذکور این عذاب ویران کننده را نازل کنم، طوریکه بالای مصریان نازل میکنم. این روز هر سال برای شما یک روز یادگاری خواهد بود. آنرا نسل به نسل به عنوان عید برای من تجلیل کنید. این قانون دایمی خواهد بود.

موسی ﵇ تمام بزرگان بنی اسرائیل را جمع کرد و این دستور را برای شان داد: هر خانواده بخاطر قربانی یک بره و یا بزغاله انتخاب کند و بخاطر عید پناه حلالش کند. اعضای خانواده خون حیوان را در یک لگن بیندازند و سپس یک دستۀ بته ها را بگیرند. آنرا در خون بزنند و به تیر بالا و دو طرف چهارچوکات دروازۀ خانه بپاشند. خبردار که تا صبح کسی از دروازۀ خانه بیرون نشود! به خاطریکه در همان شب ﷲ ﷻ بالای مصر نظر قهر و عذاب خواهد کرد. وقتیکه بر چهارچوکات کدام خانه این خون را ببیند، پس آن خانواده را در پناه خود نگه خواهد داشت و به ملک الموت اجازه نخواهد داد، که داخل شده آنها را به عذاب بزند. این دستور برای شما یک حکم و قانون است که همیشه شما و اولاد تان باید انجام دهید. زمانیکه ﷲ ﷻ شما را به آن سرزمین ببرد، که وعدۀ بخشیدن آنرا با قوم ما کرده است، پس هر سال به یاد این روز عید پناه را تجلیل کنید. وقتی اولاد تان از شما بپرسند که هدف این عید چیست؟ پس برای شان بگویید: ما قربانی عید پناه را به عنوان شکرانه از ﷲ ﷻ میکنیم، زیرا در این شب ﷲ ﷻ پسران نخست تولد شدۀ مصریان را کشت، اما خانواده های ما را در پناه خود نگه داشت و ما را از این عذاب نجات داد.

با شنیدن این سخنان بنی اسرائیل برای ﷲ ﷻ سجده کردند. سپس رفتند و همان کارها را انجام دادند، آنچه که موسی و هارون ﵇ از جانب ﷲ ﷻ برای شان فرموده بودند.

در نصف شب ﷲ ﷻ از پسر بزرگ فرعون گرفته، که بر تخت نشسته بود، تا پسر بزرگ آن زندانی که در زندان بود، تمام پسران نخست تولد شدۀ خانواده های مصری را کُشت. حتی نر چوچه های نخست مواشی مصریان را نیز از بین برد. در این شب مصیبت بار، فرعون، درباریانش و تمام مردم مصر بیدار شدند و از غم زیاد فریاد بلند میکشیدند، چونکه در مصر هیچ خانواده یی نبود که در خانه اش مرده نشده بود.