حضرت داؤد ﵇

مردم به خداوند ﷻ قربانی ادا میکنند

زمانیکه بنی اسرائیل صندوق عهد را به اورشلیم آوردند، پس در آن خیمه جابجایش کردند که داؤد ﵇ برای آن ایستاد کرده بود. در این موقع بنی اسرائیل برای ﷲ ﷻ قربانی های سوخته و نذرانه های صلح را تقدیم کردند. بعد از این داؤد ﵇ برای تمام بنی اسرائیل از دربار الهی خیر و برکت خواست و برای هر مرد و زن یک – یک نان، یک – یک کلوله خرما و یک – یک کلوله کشمش تقسیم کرد.

بعد از آن چند تن را از قبیلۀ لاوی برای خدمت صندوق عهد مقرر کرد، تا برای ﷲ ﷻ رب بنی اسرائیل ذکر، شکر، حمد و ثنا بگویند. برای رهبری این گروه شخصی را بنام آساف مقرر نمود.

در آن روز داؤد ﵇ برای آساف و خدمتگاران دیگر حکم ادا کردن شکر ﷲ ﷻ را داد:

شکر ﷲ ﷻ را بکنید و بزرگی اش را بیان کنید!
از کارنامه اش اقوام دنیا را باخبر سازید!
حمدها برایش زمزمه کنید!
کارهای بزرگ – بزرگش را یاد کنید!
به نام پاکش فخر کنید!
ای خدا خواهان! قلبهای تان را خوش بسازید!
به خدا ﷻ رجوع کنید که طاقت پیدا کنید!
همیشه در کوشش دیدار الهی باشید!
نشانه ها و معجزات عملی شدۀ ﷲ ﷻ را به یاد بیاورید!
همینگونه فرمانهای صادر شده اش را!
ای نسل بندۀ خداوند ﷻ اسرائیل!
ای اولادۀ یعقوب و برگزیده گان خدا ﷻ!
ﷲ ﷻ رب ماست.
حکمرانی اش در تمام زمین چلش دارد.
عهد و پیمان ﷲ ﷻ را به یاد داشته باشید!
آنرا تا هزار پشت به یاد داشته باشید!
همان عهد و پیمان را که با ابراهیم ﵇ کرد
و همان قول و قسم را که با اسحاق ﵇ کرد.
با یعقوب ﵇ به عنوان حکم تصدیقش کرد
و برای بنی اسرائیل به عنوان عهد ابدی قایمش کرد.
فرمود: «من برای تان زمین کنعان را میدهم
که به طور میراث ملکیت خود تان گردد.»
آن وقت تعداد قوم تان کم بود
و در کنعان بیگانه و مهاجر بودند.
قوم به قوم میگشتند
از یک مُلک تا مُلک دیگر.
اما خداوند ﷻ اجازه نداد که کسی بالای شان ظلم کند
و بخاطر آنها پادشاهان را اخطار داد:
«بالای برگزیده گانم دست ظلم بلند نکنید!
و به پیامبران من ضرر نرسانید!»
ای تمام مردم زمین! به ﷲ ﷻ حمدها زمزمه کنید!
هر روز اعلان کنید که نجات دهندۀ ما ﷲ ﷻ است.
بین اقوام بزرگی و عظمتش را بیان کنید!
در بین تمام مردم معجزاتش را یاد کنید!
زیرا ﷲ ﷻ بزرگ است و بسیار زیاد لایق حمد و ثنا است.
از معبودان دیگر چی ترس؟ لایق ترس فقط خداوند ﷻ است!
معبودان اقوام دیگر بتهای باطل اند،
در حالیکه ﷲ ﷻ خالق آسمانها است!
در ذات ﷲ ﷻ جمال و جلال نهفته است.
در خانۀ خداوند ﷻ قدرت و خوشی است.
ای اقوام و قبایل دنیا!
برای ﷲ ﷻ نسبت قدرت و بزرگی دهید!
به عظمت نام ﷲ ﷻ اعتراف کنید!
با نذرانه ها در حضورش حاضر شوید!
و در حضور پاکش سجده کنید.
ای مردم زمین، از هیبت خداوند ﷻ بلرزید!
به امر ﷲ ﷻ زمین مضبوط و از جایش خارج نشدنی است.
آسمانها شادی کند!
زمین خوشی کند!
و در اقوام گفته شود،
که مالک و پادشاه ﷲ ﷻ است!
بحر و تمام مخلوقات در آن، در صفت خداوند ﷻ شور برپا کنند!
کُردها و تمام چیزها در آن از خوشی نمو کنند!
درختان جنگل نعره های خوشی کنند!
زیرا ﷲ ﷻ بالای زمین قضاوت و حاکمیت را قایم خواهد کرد.
از ﷲ ﷻ شکر کنید، زیرا ﷲ ﷻ بسیار ذات خوب است!
محبت و صداقتش تا ابد و ابد میپاید!
بگویید: ای رب نجات دهنده! برای ما نجات بدهی!
ما را از اقوام بیگانه خلاص و در یک جا جمع کنی!
تا ستایش نام مقدست را بکنیم
و با فخر صفت و ثنای ترا ادا کنیم.
برای رب بنی اسرائیل ﷲ ﷻ حمد باد،
که از ازل تا ابد ذات لایزال است!

سپس تمام حاضرین آمین گفتند و حمد خداوند سبحان و تعالی را ادا کردند.

خلاصه اینکه داؤد ﵇ آساف و آن افراد دیگر از قبیلۀ لاوی را مقرر کرد، که بطور منظم در نزد صندوق عهد خدمت روزانۀ شان را بکنند. در قریۀ جبعون داؤد ﵇ امام صادوق و امامان دیگر را مقرر کرد، که خدمت خیمة ﷲ را بکنند. آنها در آنجا صبح و شام مطابق آن احکام شرعی که ﷲ ﷻ آنها را بر اطاعت آن مأمور ساخته بود، به روی قربانگاه قربانی های سوخته تقدیم میکردند. بعد از آن تمام بنی اسرائیل به خانه های شان برگشتند و داؤد نیز به خانه رفت، تا به خانوادۀ خود دعای خیر و برکت کند.